Wybitny etnograf i regionalista, pisarz. Służył radą przy organizacji wielkich imprez folklorystycznych, jak: Miodobranie w Myszyńcu czy Niedziela Palmowaw Łysych. Pełnił rolę swoistego konsultanta.
Bernard Kielak będąc jeszcze studentem Wydziału Historycznego na Uniwersytecie Warszawskim nieraz zwiedzał ze swoim ojcem Antonim Kadzidło, Myszyniec, Kolno. W roku 1969 kierował obozem naukowym na terenie gminy Kadzidło. Interesował się historią stron nadnarwiańskich. Te wczesne zainteresowania zaowocowały pracą magisterską o tytule „Wpływ struktury zawodowej na budownictwo i urządzenie wnętrz we wsi Wolkowe”. Karierę zawodową zaczął na Kurpiach w nadzorze etnograficznym w Spółdzielni „Kurpianka” w Kadzidle. Od razu włączył się aktywnie w działalność miejscowego zespołu regionalnego. W 1973 r. wraz z żoną Janiną, z wykształcenia filologiem języka polskiego, przeniósł się do Ostrołęki. Objął funkcję kierownika nowo powstałej placówki w Ostrołęce - Stacji Naukowej Mazowieckiego Ośrodka Badań Naukowych. W 1975 r., po utworzeniu województwa ostrołęckiego, Bernardowi Kielakowi powierzono funkcję dyrektora Muzeum Okręgowego.
Nie sposób nie wspomnieć o jego bogatym dorobku naukowo-publicystycznym. Opublikował ponad dwadzieścia książek i broszur oraz kilkaset artykułów o tematyce związanej z historią i kulturą ludową Kurpiów. Pierwszą publikację „Sztuka ludowa Puszczy Zielonej i Białej” wydał w 1981 r. Spośród wydanych publikacji najbardziej cenił sobie prace: „Artyści ludowi województwa ostrołęckiego” (dwie części), „Zwyczaje doroczne Kurpiowskiej Puszczy Zielonej” oraz „Przewodniki subiektywne po powiatach”: ostrołęckim, przasnyskim i makowskim. Za długoletnią pracę zawodową, społeczną i za dokonania na polu badawczym Bernard Kielak otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień m.in. Złoty Krzyż Zasługi, Nagrodę i Medal im. Zygmunta Glogera, Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Nagrodę Prezesa Związku Kurpiów „Kurpik”.
(red)